Μεγαλώνεις “γερά” παιδιά;
Οι αρχαίοι έλεγαν «γνώθι σαυτόν» και «βίος μη γνωτός ου βιωτός» ( Είναι σαν να μη ζείς , εάν δεν καταλάβαίνεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου..)
Δεν ευθύνεσαι εσύ. Ο τρόπος που μεγάλωσες ευθύνεται.. Τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής σου είναι τα πιο σημαντικά. Λίγοι το γνωρίζουν και λίγοι ασχολούνται.
Και αυτοί οι λίγοι που ασχολούνται συμβουλεύονται τους «μη ειδικούς» ανθρώπους (π.χ. δασκάλους – θα έπρεπε να κάνουν τουλάχιστον 3 χρόνια ψυχοθεραπεία πριν έρθουν σε επαφή με παιδιά- …παιδίατροι…, οι οποίοι σε ψυχολογικό επίπεδο συμβουλεύουν βάση των υποκειμενικών τους πεποιθήσεων …οικογένεια, πεθερές, μητέρες… γενικά πολύ σόι..
Εάν το ζευγάρι δεν είναι «δυνατό» δημιουργείται τεράστιο ανακάτεμα.. με αποτέλεσμα η μητέρα να κλονίζεται και όπως καλά κατάλαβες τελικός αποδέκτης όλων αυτών είναι το βρέφος..
Ύστερα έρχονται τα forum μαμάδων (δεν θα αναλύσω περαιτέρω. Το μόνο που που θα πω είναι ότι δημιουργούν πολλές ενοχές από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου).
Και τέλος κράτησα εκείνους τους συναδέλφους που δυστυχώς δεν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση και μόρφωση..
Και έρχεσαι μετά από χρόνια, εσύ απέναντι μου, το τότε βρέφος. Με λιγοστή αυτοεκτίμηση, λιγοστό κίνητρο, λιγοστή θέληση, με πολύ θυμό όμως, και πολύ ένταση και πολύ καχυποψία αλλά και με πολύ άρνηση. Με προβλήματα στη σχέση σου, στην επικοινωνία σου, με το παιδί σου…(γιατί έγινες και μαμά/μπαμπάς).
Και εδώ θέλω να πω το έξης. Όσο πιο ώριμος είσαι, όχι ώριμος με την κοινωνική έννοια, αλλά όσο πιο εύκολα έχεις περάσει από όλα τα ψυχοσυναισθηματικά στάδια κατά τη διάρκεια της βρεφικής-παιδικής σου σου ηλικίας τόσο πιο εύκολα μπορείς να διαλέξεις έναν ώριμο σύντροφο.
Αλλιώς συνεχώς διαλέγεις ακατάλληλους.. έρευνες έδειξαν ότι το 80% των γυναικών που ήταν παντρεμένες με αλκοολικούς συζύγους και χώριζαν, το 60% αυτών, ξαναπαντρευόταν αλκοολικό σύζυγο. Το ίδιο ισχύει για ό,τι σημαίνει δυσλειτουργικό για τον καθένα…
Σε έδερνε η μάνα σου, θα δείρεις και εσύ το παιδί. Όσο πιο ώριμος, μπορεί και αλλάζει λίγο αυτό το καταναγκαστικό σενάριο επανάληψης της διαπαιδαγώγησης του παιδιού. Όπως επίσης πολλοί γονείς δίνουν αντιφατικά μηνύματα στο παιδί τους με αποτέλεσμα να συγχύζεται και μετά από κάποιες (2-3) γενιές η σύγχυση αυτή είναι πλήρης με αποτέλεσμα να φτάνουμε ακόμα και στη σχιζοφρένεια με κάποια μικρή γονιδιακή βοήθεια.
Και επειδή η μητέρα σου έμαθε από τη μητέρα της και δεν εξελίχθηκε, έτσι κάνεις και εσύ στο παιδί σου τελικά.. έκτος αν κάποια στιγμή στη ζωή σου συνειδητοποίησες ότι αυτό που κάνεις δεν σε εκφράζει και αποφάσισες να το ψάξεις πιο βαθιά.
Να ήξερες μόνο ότι:
• Στους 2-3 πρώτους μήνες κύησης δημιουργείται το νευροφυτικό σύστημα στο παιδί. Μην παθαίνεις κρίσεις πανικού τότε. Κάνε ψυχοθεραπεία πριν κάνεις παιδί…Οι παλμοί σου ανεβαίνουν και δημιουργείς ένα πλάσμα επιρρεπές στο άγχος
• Τον πρώτο χρόνο το παιδί θέλει τη μαμά του και μόνο τη μαμά του. Τη φωνή της, τη μυρωδιά της, την αγκαλιά της, τα χάδια της, το στήθος της.. Μόνο έτσι νιώθει ασφάλεια.. Όλοι οι άλλοι ας ασχοληθούν με δουλείες του σπιτιού.
Τα υπόλοιπα στάδια θα αναλυθούν σε άλλο άρθρο..
Ελπίζω να έγινε κατανοητό ότι δεν θεωρώ ότι οι περισσότεροι γονείς είναι «κακοί». Σχεδόν όλοι θέλουν το καλό του παιδιού τους, αλλά συνήθως κάνουν λάθη από άγνοια και από την εσωτερικευμένη ασυνείδητη επίδραση των δικών τους γονιών. Θα κλείσω όπως ξεκίνησα…
Οι αρχαίοι έλεγαν «γνώθι σαυτόν» και «βίος μη γνωτός ου βιωτός» ( Είναι σαν να μη ζεις , εάν δεν καταλαβαίνεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου..)
